ne de güçlübir manzara,
yüzüm alabildiğine kırmızı;
kimbilir belki böyle gizlenir
bir devrin derin sızısı?
yolun sonu,
yalnızca karanlık geceden çalınan,
sakince birkaç saat…
yani yüzümün en buruk hali
en baki kalan…
kubbe kırık,
ve en yaşanası zaman yaşam yok…