Ağaçlar-5

Çocuk ve Ağaç Çocuk, çok sevdi ağacı… Verirdi ona, her kış Çiçekleri olaydı! Ağaç, çok sevdi çocuğu… Öperdi altın saçlarından Dudakları olaydı! Ve ona öptürmek için, Eğilirdi yerlere kadar; Yanakları olaydı! Dökerdi önüne hepsini Gümüşten, altından, sedeften Oyuncakları olaydı! Ve çocuk gittikten sonra, Böyle kalır mıydı ağaç? Ne olurdu onunda Bacakları olaydı, Ayakları olaydı [Arif… Okumaya devam et Ağaçlar-5

Ağaçlar-4

BAHAR VE BİZ Yılda bir kere çıldırır ağaçlar sevincinden Rabbim ne güzel çıldırır. Yılda bir kere uzatır avuçlarını yaprak; Sevincinden titreyerek. Yılda bir kere kendini verir toprak Yılda bir kere yarılır bahçeler hazdan Rabbim ne güzel yarılır. Biz de bir kere sevinebilseydik. Çiçek açmış ağaçlar gibi çıldırasıya. Kimbilir belki bir gün sulh olunca Biz de… Okumaya devam et Ağaçlar-4

Ağaçlar-3

Ağaçlar Ayakta Ölür Gün gelir bunları da unutursun Gün gelir gözyaşını kurutursun Gün gelir bunları da unutursun Gün gelir yüreğini avutursun Zamanla öyle değişirki insan Gün gelir ateşini soğutursun Ağlama yaşamak kumar olsada Ağlama seni vuran yar yar olsada Ağlama mevsim sonbahar olsada Ağaclar ayakta ölür Ağlama seni vuran yar olsada Ağlama saclarında kar olsada… Okumaya devam et Ağaçlar-3